vervelende klanten

In sommige zaken voel je je als klant niet helemaal op je gemak. Zo was ik onlangs in een brasserie waarin op de menukaart 'let op: als u met een buitenlandse bankkaart betaalt, zijn wij verplicht 4% extra kosten aan te rekenen. Cash is beter!' stond. In het toilet van datzelfde restaurant hing een briefje met een reuzachtige trieste smiley (sadey is in feite een beter woord) dat de uitbaters steeds moeten vaststellen dat mensen te veel papier in het toilet gooien waardoor het toilet telkens verstopt. In een broodjeszaak zei de dame achter de toog 'zie je niet dat het druk is, maak dat je wegkomt' tegen me toen ik vroeg of er nog een ander broodje was nadat ze gezegd had dat het broodje van de dag uitverkocht was.

Ook was ik eens in een winkel waar aan elk rek een papier hing met daarop in reuzeletters 'niet aanraken' of 'potje breken, is potje betalen'. De meneer van een andere winkel is dan weer tegen mij uitgevlogen omdat ik per ongeluk een kastje bijna liet vallen (er was niets stuk, nvdr). Toen ik zei dat het per ongeluk was, werd hij nog bozer en riep hij: 'dat zou er nog aan moeten mankeren!'. Zijn woede bereikte een kookpunt als ik (rustig en beheerst) zei dat hij dat ook beleefd kon zeggen. Hij ritste mijn potentiële aankopen uit mijn handen en stuurde me zijn winkel uit. Tussen haakjes: beide winkels zijn intussen failliet.

In dergelijke zaken krijg ik het gevoel dat je als klant de vervelende variabele van de job bent, net als er in elke job wel een nadeel is. De uitbater vindt het super leuk een winkel of restaurant uit te baten, maar die verrekte klanten zijn er net te veel aan.