Posts

Posts uit maart, 2013 tonen

nog eens druk druk druk

een toppunt van drukdoenerij. ik mail een collega een document met de vraag of ze het eens wil bekijken. stormt ze men bureau in. dat ik er waarschijnlijk wel eens over wil samen zitten, maar dat ze niet weet wanneer ze dat nog moet doen, want haar agenda zit overvol, maar ze ging dan toch proberen het document eens te 'scannen' en dan daarna, als er toch nog ergens een gaatje zou zijn, eventueel een momentje zou zoeken. weg was ze. ik had haar zelfs niet kunnen zeggen dat het niet echt nodig was om over het document samen te zitten. wel lief van haar, dat ze in haar drukke leven toch nog even de tijd nam om haar gevoelens met ons te delen...

een klein potje kan geen kwaad

het begint altijd met één potje (op dat moment geloof je ook nog dat het daarbij zal blijven). potje sneller leeg dan gedacht. een tweede kan geen kwaad. twee of twee en een half, wat maakt het uit. gewoon nog een handje. ja, kom, die paar stuks die er nog in zitten, dat is toch ook absurd? als je dan morgen zin hebt, zit je daar met nog geen handje vol. pfff, het lukt me echt nooit om een zak chips niet volledig leeg te eten.

een mini vleugje lente

er zijn zo van die dagen waarop alles goed gaat. kinderen die goed meewerken 's morgens, een plaatsje in de fietsenstalling, ruim op tijd voor je trein die ook nog eens op tijd toekomt, een zinvolle vergadering, een vriendelijke madam die je een slaatje verkoopt, een grapje en grolleke met enkele collega's, enz. gisteren was zo'n dag. ongetwijfeld door de eerste zonnestralen waar we al zo lang op wachten. de frank zei het ook. ok, de wind was nog wat winterachtig en het mocht net dat ietsje warmer zijn, maar die fluitende vogeltjes waren toch zalig? ik kreeg een (ietwat frisser) lentegevoel en ik was duidelijk niet alleen. behalve dan die ene persoon die me duidelijk maakte dat het weer nog slechter was dan de dag ervoor. ze was daar erg formeel in. zulke mensen moeten dringend het genot van kleine dingen terug gaan zoeken dat ze omwille van verwaandheden, pessimisme of een andere reden zijn kwijt geraakt. tis da.

parkeerstress

Afbeelding
parkeerverkeersborden maken het de -vaak al onzekere- parkeerder soms erg moeilijk. die pijlen onder parkeerverbodsborden bijvoorbeeld. start het verbod als de pijl omhoog wijst of andersom? ik ga altijd op zoek naar het tweede bord waarbij de pijl in de andere richting wijst en via logische deductie vermoed ik dan dat je tussen de twee borden niet mag staan. maar dan is er plots een bord met zowel een pijl naar boven als naar beneden. en dan dat parkeerverbodsbord met die cijfertjes. mocht je er nu tussen die cijfers niet of wel staan? ook hier biedt deductie (waar staan de meeste auto's) vaak een uitweg. al rijd je nog het best van al gewoon even verder tot de parking van de colruyt. op week- en zaterdagen tot 20u (soms zelfs 21u) de beste oplossing. tis da.

beter, best, de beste

een universele eigenschap van de mens is dat we ons wel eens beter willen voelen dan onze medemens. bij bepaalde groepen uit zich dat in het bouwen van gigantisch grote huizen die buiten de werkgelegenheid voor poetsdiensten en tuinaannemers verder weinig nut hebben. andere groepen uiten hun meerwaarde door intellectueel te zijn. uitspraken als 'om me te ontspannen, kijk ik even naar ter zake op canvas' zijn er de norm. er is ook een groep waar je met de hipste bakfiets en het meest passieve huis de beste bent. uiteindelijk wordt iedereen wel eens verleid door het ik-ben-beter-gevoel, met dat verschil dat de eerste groep de economie doet draaien, de tweede groep voor vooruitgang zorgt en de laatste groep onze planeetredders zijn. er zijn ook mensen die er van overtuigd zijn dat ze zich niet beter voelen dan anderen. ze vinden mensen die zich wel beter willen voelen, verkeerd en dus minder goed...

80 procent korting

Afbeelding
als product van de laat-ons-allen-zoveel-mogelijk-kopen-samenleving, hang ik ook al wel eens graag de consument uit. vooral promotie-aankopen kunnen me wel bekoren. neem nu dit winkelkarretje van albert heyn. oorspronkelijke prijs: 20 euro (hallo, wie geeft dat er aan?). gezakt naar 13 euro en later 6,5 euro. en uiteindelijk gekocht voor 4 euro! dat is16 euro in the pocket! kopen dus, die handel! tis da.

verstuurd van mijn super hippe pc

het viel me plots op dat onder sommige mails 'verstuurd van mijn ipad' (of iphone) staat. jammer dat dit enkel bij mobiele apple-dingen is, het zou zoveel meerwaarde kunnen geven aan een mail. 'verstuurd van mijn tablet die onder humane omstandigheden werd geproduceerd' of 'verstuurd van mijn gedateerde toshiba-laptop die nog perfect dienst doet', geven heel wat informatie over de verzender. en bij 'verstuurd van mijn blackberry met kleine knopjes die niet zijn aangepast aan volwassen (laat staan licht obese) vingers' moet de ontvanger niet bezorgd zijn om een typefoutje. ik stel voor dat dit een wet wordt in de mailwereld. tis da!

voornamen

sommige voornamen hebben voor elke taal een variant. jan, jean, john of pieter, pierre, pete. het gaat bijna altijd om jongensnamen. er zijn ook voornamen die wat vreemd zijn om te vertalen. jeanbaptiste bijvoorbeeld. 'goeiedag, ik ben johannes-de-doper peeters' klinkt niet echt. of dieudonné. 'aangenaam, mijn naam is door-god-gegeven janssens'. dat gaat niet. doe dus maar gewoon jan of piet. tis da!

afdroogwetgeving

laatst werd er in een quiz op tv gevraagd naar de volgorde waarin je je moet afdrogen na het douchen/baden. blijkbaar zijn daar vastgestelde regels over. van boven naar onder was het juiste antwoord. klinkt logisch, al lijkt het me niet zo heel veel uit te maken aangezien je toch net overal gewassen bent. nadat dit 'juiste' antwoord gegeven werd, vroeg de quizmaster aan een van de deelneemsters in welke volgorde zij zich afdroogde. kon die mevrouw nu nog zeggen 'ik begin met mijn poep, dan de voeten, dan mijn gezicht en dan mijn haren'? nee, tuurlijk niet, die mevrouw deed het heel toevallig zoals het hoort: van boven naar onder. interessante televisie, tis da.

op en neer

Afbeelding
het voorbije weekend was ik in utrecht. ik ben echt dol op nederland. het viel me op dat, op de kassabediende van albert heyn na (nochtans mijn absolute nummer 1 in de categorie 'supermarkten'), iedereen zo vriendelijk was! "gezellig wezen stadten?" (de buschauffeur), "moet er een tasje omheen?" (de kassabediende van hema), "heeft u navigatsie?" (de man van de design-winkel), "doe-oeg" (de hotelreceptioniste). en wat dacht je van een 'snelle jelle' als tien uurtje? njammie! nederlanders zijn zo lekker gesjellig. en ook wel origineel. neem nu de lift van het hotel. we wilden naar boven gaan en drukten dus -het leek zo logisch- op de pijl naar boven. er gebeurde niets. het duurde even, maar toen merkten we de knop 'op'. tuurlijk, zo simpel kan het zijn. de knoppen met pijlen die je eigenlijk niet kon indrukken, waren wel wat vreemd. en wat met buitenlandse gasten? ach, iedereen spreekt toch een mondje hollands? tuurlijk wel

druk druk druk

vroeger stond het chic (of is het 'sjiek'?) als je een dure auto had. vandaag heeft iedereen een dure (firma)wagen en telt dit dus niet meer. het statussymbool van vandaag is 'geen tijd hebben'. wanneer je een datum zoekt om met vrienden af te spreken of met collega's te vergaderen, is het absoluut not done een hele resem data op te geven waarop je kan. nee, je begint met te melden dat het voor jou erg moeilijk zal worden. kan ook: 'afspreken, graag, de vraag is alleen wanneer'. of, als je het ietwat luchtiger wil aanpakken: 'nu hopen dat de agenda's mee willen'. ook wanneer mensen aan je vragen hoe het gaat, begin je met: 'goh, druk, he'. Je kan hier nog 'je weet hoe dat gaat' aan toevoegen, waarmee je in feite duidelijk maakt dat de andere het eigenlijk helemaal niet druk heeft en jouw status dus beter is. ook je houding telt. tijdens een vergadering bezig zijn met je smartphone of tablet, dat maakt een mens belangrijk. en onlan

gladde tegels

bij sommige gebouwen vraag je je wel eens af of de architect ook daadwerkelijk gebruik maakt van de diensten die in het gebouw in kwestie worden aangeboden. ik denk dan vooral aan de keuze van de tegels. neem bijvoorbeeld het station antwerpen-centraal. wil je daar een trein halen, voorzie je best het juiste schoeisel. naast het feit dat je een fikse wandeling te wachten staat naar het juiste perron, kan het er immers erg glad zijn. idem dito in leuven. de tegels op de stationspleinen voor en achter het station zorgen voor een prachtig architecturaal geheel, maar laten niet toe om te lopen zonder valrisico. zeker niet bij regenweer. bij sneeuw gebruik je best winterbanden. gelukkig zijn heel wat treinen zo vriendelijk om ietwat later te vertrekken, zodat je tijd hebt om voetje voor voetje naar het perron te schuifelen. tis da.

de gang van zaken bij een conclaaf

gisteren is het conclaaf begonnen. alles gebeurt achter gesloten deuren en dat maakt het lekker geheimzinnig. ik vraag me af hoe het er daar allemaal aan toe gaat tussen die jongens. zouden die de hele tijd zakelijk doen? of kan er al eens een grapke en grolleke vanaf? zo van: 'voor mij ne platte water' 'hoe plat moet die zijn?'. zouden ze gesprekken voeren over het slechte weer, de schandalig veel belastingen die we betalen en slechte politici zoals wij met onze buren doen? of zouden ze hun gevoelens, pijnlijke ervaringen en geluksmomenten met elkaar delen? en wat eten ze tijdens de middag? een sobere boterham? een oesterke? een goei pak friet met stoofvleessaus? met een pintje erbij? of is een trappist meer gepast? wat ik me vooral afvraag: dragen ze de hele tijd die rode jurk? is die niet vervelend om naar toilet te gaan? zeker als je - zoals het bij echte mannen hoort - rechtstaand pipi moet doen? ja, ik vraag het me af.

klimatologische problemen

Afbeelding
deze morgen was er, om het zacht uit te drukken, een kleine sneeuwstorm. dat veroorzaakte mobielgewijs heel wat problemen. de nieuwslezer sprak van meer dan 1600 km file (hebben wij zoveel km autostrade in ons landje?). ook het treinverkeer verliep niet zo vlot. mijn trein was goed op tijd vertrokken, maar net voor brussel kwamen we tot stilstand. gelukkig hadden we een conducteur die ons op de hoogte hield. zo meldde hij ons dat de trein niet verder kon rijden omwille van 'klimatologische omstandigheden'. die man nam zijn job duidelijk serieus. aangezien onze trein al op brussels grondgebied bevond, was hij verplicht de boodschap ook in het frans te vertalen. daar had de arme man duidelijk niet aan gedacht. het woord 'omstandigheden' kreeg hij na enige aarzeling vertaald, maar klimatologisch bleek moeilijker te zijn. uiteindelijk is het wel gelukt en zijn we zelfs ook in brussel aangekomen met de trein. de vertraging van 25 minuten leek nog mee te vallen toen bleek dat

taalkronkel

de nederlandse taal (of is het de vlaamse taal? of nederlandstalige taal? dat is ook lullig, twee keer 'taal') kan soms bizar zijn. het is jij, hij en zij. maar wel wij en jullie. niet jullie en wullie. het kempisch is op dit vlak logischer. gaai, haai en zaai en gulle, wulle, zulle. laat ons daar een voorbeeld aan nemen.

dure woorden dag

laatst hadden we beleidsdag op het werk. zulke dagen hebben vaak iets weg van een wedstrijdje 'om ter meest dure woorden'. zeg niet 'ik ga nakijken of ik niet meer met dienst x kan samenwerken', maar zeg 'er zal een procedure ontwikkeld worden om structurele samenwerkingsverbanden met dienst x te implementeren op lange termijn'. zeg ook niet 'ik ga een brochuurke maken', maar zeg 'de doelgroep dient via een informatiedrager op de hoogte worden gebracht van recente wetswijzigingen'. je leert wat bij op zo'n beleidsdag. tis da.

stadskantoor

Afbeelding
laatst moest ik een attest ophalen bij de stad. onze stadsdiensten zijn goed georganiseerd. per mogelijk thema waarover je de stad kan aanspreken, is er een apart loket. op voorhand moet je een keuze maken uit verschillende rubrieken om dan te weten aan welk loket je moet gaan zitten. de namen van deze rubrieken zijn wel in stadstaal, dus soms is het wat gokken. vervolgens krijg je een ticketje zoals bij de beenhouwer. ik had volgnummer A007. "goeiedag mevrouw, mijn naam is bond, james bond, ik kom voor een attest." zou ik het durven zeggen aan de loketbediende? of niet? of zeg ik het pas als ze vraagt wie ik ben? of als ik mijn identiteitskaart moet tonen? of gewoon meteen als 'binnenkomer'? ... A007 verscheen op het scherm. het was aan mij. "hallo mevrouw, ik kom voor een attest" en ik moffelde het ticketje weg. de loketbediende zag er ook niet uit alsof ze het grappig zou hebben gevonden...

op de baan

ik reed met de auto en plots kwam de auto voor mij die naar rechts was uitgeweken om af te draaien terug de baan op recht voor mij. als ik niet uitweek, hadden we zeker gebotst. we moesten dan plots remmen, want we waren net aan verkeerslichten en het werd rood. gevolg: ik stond op twee baanvakken. en die madam voor mij die dit alles had veroorzaakt, deed niets van teken waaruit een zekere schaamte of op zijn minst een verontschuldiging bleek. ik had zelfs even getoeterd omdat het echt gevaarlijk was. maar nee, hoor, mevrouw negeerde me straal. en toen kwam er iemand achter mij die op het vak naast me wilde komen, maar dat ging niet, want ik blokkeerde de twee vakken door madam. die man dacht vast en zeker dat ik de slechte chauffeuse was, want die had het geweldige manoeuvre van mevrouw voor mij niet gezien. en die madam deed alleen maar haar best om alles te negeren! awel, ik was kwaad en heb echt geroepen naar haar... niet dat ze het hoorde, want mijn deuren en ramen waren gesloten,

brandweerman sam

Afbeelding
mijn kinderen zijn dol op brandweerman sam en ik moet zeggen dat het inderdaad wel een fantastisch man is. hij redt mensen, is rechtvaardig, offert vaak zijn vrije tijd op voor de goede zaak en is sympathiek voor iedereen. vandaag is hij wel drie keer opgeroepen door zijn vrienden in het dorp piekepolder. want, brandweerman sam is natuurlijk de vriend van iedereen. is er iemand in nood, belt die meteen naar brandweerman sam (terwijl het voltallige brandweerkorps eigenlijk uit vier mensen bestaat). de eerste keer moest hij de ietwat onhandige klusjesman gaan redden die vast zat in zijn camionette. persoonlijk zou ik daar niet meteen een brandweerman voor bellen, maar in piekepolder is dat geen probleem. vervolgens moest hij een kat uit de boom gaan halen. ikzelf had de kat kunnen bereiken met een kleine trapladder, maar wederom: in piekepolder staat de brandweer altijd tot je dienst. de laatste reddingsactie was -toeval of niet- de meest spectaculaire. norbert, het kind dat in elke afle

hoofdletters en zo

er zijn zo van die mensen die graag de taalexpert uithangen en anderen voortdurend verbeteren op taalfouten. vooral bij geschreven taal komen deze puristen massaal tevoorschijn. een schrijffout op een forum of facebook lokt heel wat meer verontwaardigende reacties uit dan een bijdrage over de kindsoldaten in afrika. zelf ben ik ook zo iemand. zie ik een schrijffout, zal ik het niet laten dit te melden, liefst aan de auteur zelf. "ze schrijft zelf geen hoofdletters", hoor ik u denken. dàt is een andere kwestie. tekst is er niet enkel om de inhoud, letters zijn gewoon mooi om te zien en hoofdletters zijn dat meestal niet. althans niet bij dit soort schrijven. het ongebruik van hoofdletters, is dus een bewuste keuze. en daarnaast schrijf ik ongetwijfeld nog heel wat fouten, maar dat geloof ik natuurlijk zelf niet, tis da!

shuffle op dvd

een shuffleknop op kinderdvd's, dàt zou nog eens interessant zijn. over de eerste afleveringen van bumba, bob de bouwer, tik tak, kaatje, buurman&buurman, thomas de trein, brandweerman sam en sesamstraat weet ik alles. dialogen, kledij, settings, decors, belichting, geluid, special effects, noem maar op, ik ken het allemaal. maar de laatste afleveringen ken ik minder. nochtans ben ik oprecht benieuwd naar de andere avonturen die deze kinderhelden allemaal meemaken. je kan natuurlijk aflevering per aflevering kiezen en achteraan beginnen, maar dan moet je om de 5, hooguit 10 minuten telkens je tv bedienen. 'speel alles' is zo handig als je gedurende langere tijd iets ongestoord iets wil doen... een shuffle zou dus ideaal zijn, tis da!