tis da

er wordt steeds vaker over 'policy' gesproken. het woord 'beleid' is niet meer voor de moderne mens van vandaag. policy wordt vooral gebruikt bij eerder kleine zaken. zaken waarbij je vroeger over reglementen sprak, of regels. maar zulke woorden zijn al helemaal niet meer van deze tijd. "rond teleworking ('thuiswerken' is voor ouderwetserikken) moeten we dringend een phollessie ontwikkelen", zulke dingen. beleidsmakers, zoals ministers, spreken nooit over policy, maar altijd gewoon over beleid.

vandaag gehoord op de trein. een ernstig gesprek tussen twee dames over zeer goedkope tegels in aanbieding. ik citeer: "je moet er niet veel kopen, want het zijn er veel voor een vierkante meter, het zijn serieuze pakketjes." leve het optimisme? tis da.

bloggen, mij lijkt het iets voor mensen die zich (on)terecht interessant genoeg vinden om hun weldoordachte meningen te delen met de wereld. niets voor mij dus, want ik ben maar een gewone sterveling... en toch... toch heb ik om één of andere duistere reden ook wel zin om eens wat te zeggen op het wereldwijde net. gewoon, niets speciaal, een aantal dingen des levens, je weet wel. ik ken niets van bloggen, heb er nog nooit een van nabij gezien. maar met trial and error zal het ook wel lukken, zeker? tis da.