tis da

Een tijdje geleden was er ophef rond de loonsverhoging van de Dexia-topmannen. Het argument van dergelijke lui is dat je die personen niet kan houden als je ze niet naar waarde vergoedt. So what? Alsof er echt niemand anders met capaciteiten is die interesse heeft in die job. Mij werd het alleszins nooit gevraagd. Mijn ervaring zal vermoedelijk net dat ietsje te kort schieten, dat geef ik toe, maar we moeten daar eerlijk in zijn: ik heb nog nooit een vacature zien verschijnen voor dergelijke functies. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar het competentieprofiel. En zouden zij ook hun woon- werkverkeer terugbetaald krijgen? Een dertiende maand? Maaltijdcheques? We wijken af. Geen externe vacatures, ok, dat neem ik aan. Maar binnen Dexia zelf zijn er toch ongetwijfeld meer personen geïnteresseerd om ceo (over dat belachelijk woord moeten we het een andere keer eens hebben) te worden? En jawel, zeker en vast ook mensen die daar voor bekwaam zijn en zelfs de naïviteit hebben om dit voor &#

Er wordt tegenwoordig wel eens geklaagd over de privacy die door het internet in het gedrang komt. En terecht. Alleen jammer dat de discussie vaak de verkeerde kant oploopt. Alsof mij het wat kan schelen dat Facebook weet dat ik gisteren naar die bruine botten van Esprit op Zalando heb gekeken en ze daarom nog eens adverteert naast de foto waarin iemand met gelijkaardige botten werd getagd. Tot op heden komt Facebook niet mee als ik met mijn vrienden op café ga (alsof ik nog op café ga, niet dus, maar het is symbolisch bedoeld) om me daar in het bijzijn van iedereen uit te lachen met mijn slechte smaak voor botten (laarzen was zeker het juiste woord, niet?). Veel erger is het onthouden van woorden door Google en sinds kort ook door eender welke internetbrowser. Stel je voor, puur imaginair, je collega haar adem ruikt onfris en je wil dit toch eens voorzichtig aanbrengen, maar je weet niet hoe. Wat een normale mens de dag van vandaag: googelen. Je tikt in: 'hoe zeg je dat iemand u

Reeds vier personen vroegen me hoe het eigenlijk zat met men blog, want (en ik citeer): 'ik krijg geen mails meer dat je een blog gepost hebt'. Ik heb gewoonweg fans, we moeten daar eerlijk in zijn. En of ze het nu gewoon fijn vonden om mail te krijgen of dat ze de inhoud ook wel konden appreciëren, het doet er niet toe, ik heb fans. Zoals het een echt ego betaamt, ben ik volledig afhankelijk van slijmerijen en heb ik mezelf overhaald een nieuwe poging te ondernemen om terug te starten. Zij het stiekem. Er wordt tegenwoordig immers wat afgeblogd (ai, met een 'd' of met een 't'?) en net als jij, interesseert het me geen moer wat een ander vertelt in zijn/haar blog. Dus, we houden het stil, maar Suzanne is back in the game. Tis ssst da.