pinkers en zo

Ne mens durft al eens ne keer te snel te interpreteren. Ik heb het onlangs nog meegemaakt. In het verkeer vind ik hoffelijkheid belangrijk. Daar wil ik niet mee zeggen dat je voortdurend iedereen moet voorlaten, als een slak moet rijden of geen tong mag uitsteken naar hufters op de baan. Ik bedoel dat je je hand moet opsteken als iemand je voorlaat, want dat is gewoon beleefd. Onlangs liet ik een auto voor en geen teken van handenleven. Wel begon meneer te sukkelen met zijn pinkers. Alle vier liet hij ze branden, terwijl hij rechtdoor reed. Debiel.... Na een kilometer begon het door te dringen dat hij me met zijn pinkers bedankte. Kei tof! Echt een sympathieke man. Tis da!

Reacties

Populaire posts van deze blog

wat als we eens wat minder zouden wat alsen?

beetje luiheid boven!

correct zijn 2