leve de onderbezorgdheid

zalig om artikels te lezen die je standpunt bevestigen. zeker als het artikel in 'de betere krant' staat, waardoor je bij elk pleitmoment van dat standpunt kan zeggen dat het zelfs in die krant stond en dus waarschijnlijk wetenschappelijk bewezen is.

zo las ik gisteren in de standaard dat het voor je kind schadelijk kan zijn als je als ouder te bezorgd bent. het werd tijd dat dit eens officieel werd gemaakt. toen ik als puber voor de eerste keer met mijn vriendinnetjes op weekend ging, was ik de enige die niet naar huis moest bellen. ik heb toen toch gebeld omdat ik het zo erg vond dat ik niet moest bellen. ook vond ik het niet leuk dat ik als 16-jarige zelf naar de tandarts moest bellen van mijn mama. maar nu bedank ik mijn ouders voor hun -hoe zal ik het zeggen- 'begrensde doch gezonde' bezorgdheid.

mijn mamamissie is dat mijn bloeikes op gelukkige wijze zelfstandig aan deze -soms ietwat boze- wereld kunnen deelnemen. en over alle andere opvoedingsfouten die ik maak, hebben we het wel een andere keer. tis da!

http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20130403_00528688





ps: de ondertitel van het artikel klopt niet helemaal. hoe hechter de band, hoe meer je aanneemt van je ouders. dàt staat in het artikel. als je ouders geen bangmakerij-opmerkingen geven, is die hechtheid dus niet schadelijk. dat wilde ik toch nog wel even kwijt.

Reacties

Populaire posts van deze blog

wat als we eens wat minder zouden wat alsen?

beetje luiheid boven!

correct zijn 2