verstopt

Mijn dochter vindt het fantastisch om haar handjes voor haar ogen te leggen en dan te roepen: waar ben ik? Het feit dat ze denkt dat ik haar niet zie omdat zij mij niet ziet, is geheel eigen aan een tweejarige. Al heb ik de indruk dat deze eigenschap niet helemaal verdwijnt bij volwassenen. Er zijn mensen die even weg kijken en dan iets raar doen met hun neus of iets tussen hun tanden weghalen. Dat gebeurt ook als we roddelen over iemand die zich binnen een perimeter van enkele meters bevindt en dus alles kan zien. 'Niet kijken naar haar, maar Suzanne heeft iets lelijk aan.' Gisteren zag ik op straat een kerel lopen die achter zich keek en daar liep niemand, dus de kust was veilig en hij legde alles goed in zijn onderbroek. Wel vreemd dat je voor handelingen vooraan achterom kijkt. Ik fietste naast hem... Tis da.